23 Aralık 2010 Perşembe

Ayakta Alkışlanmam Lazım

Bu yaşıma geldim;

sonsuzluğa uğurladıklarım, kayıplarım,  yaşadıklarım,

gördüklerim, hayal kırıklıklarım, kırgınlıklarım,

elimden kayıp gidenler, benim vazgeçtiklerim,  

söyleyemediklerim, duyduklarım, pişmanlıklarım,

dibe vurmalarım, bıktım, yaşanmaz artık çıkışlarım,

bundan daha kötüsü ne olur ki, her şey bitti dediklerim çok oldu.

Hele son zamanlarda yarından ümitsiz, yeni felaket kehanetleri,

depremler, seller uyuyup uyanacağım belli değil.

Her yer de şiddet, kavga, cinayet, sevgisizlik, memnuniyetsizlik,

saldırganlık.

Ama tüm bunlara rağmen ‘os.carlık’ bir performans sergiliyorum.

Tüm iyi niyetimle bana verilmiş bir ömrü,

biçilmiş rolü en iyi şekilde yaşamaya çalışıyorum.