Hiç olmadık zamanlarda geçmişten kesitler geliyor gözümün önüne.
Kâh çocukluğumun geçtiği köyüme, okuluma, çayırlara,
boyları benden büyük ekinlerin arasında oynadığım günlere.
Kâh ilk taşındığımız koca şehirde tek ve çocuk başıma ürkek adımlarla yürüdüğüm
okul yollarına, yürürken de geçtiğim kalabalık pazara.
Kâh alışmaya çalıştığım okullara, mahallelere, oyun arkadaşı bulamadığım,
oyunlara alınmadığım sokaklara.
Zaman biraz daha geçince bu defa emin adımlarla yürüdüğüm okul yollarına,
lise yıllarıma, üniversite okumaya çalıştığım şehre.
İlk iş yerim, ilk gerçek hayat ile yüzleşmelerim, çıkarlar, anlayamadığım çekişmeler. Olaylar, yerler, zaman sürekli değişti.
Ama başrol oyuncusu hiç değişmedi...
Ben hala sahnelerdeyim, en iyi oyunu çıkarmaya çalışıyorum.