Günümüzde insanlar para ve güzellik ile ölçülür oldu.
Zenginsen paran varsa dünyanın en kaba, saygısız, duyarsızı
ama bir o kadar da itibar göreni, saygı duyulanı olabilirsiniz.
Tüm kapılar önünüzde açılır.
Zorda kaldığınız da hep bir tanıdık, torpil bulabilirsiniz.
Her şey gümüş tepsilerde sunulur önünüze.
Kimse sizi yaptıklarınızdan ötürü yargılamaz, yadırgamaz
O zaman değeriniz paranız, kıyafetleriniz ile ölçülür olur.
Güzellikle ise insanlar bir şeyleri saklar oldu.
İş hayatlarında, özel yaşamlarında, okullarında,
arkadaş çevrelerinde böyle yer buluyorlar kendilerine.
Sadece marka ve çeşit çeşit giyinip gerçek kendilerini
bu kimliklerinin arkasına saklamaya çalışıyorlar.
Ama sorsanız iki lafı bir araya getiremezler,
zaten getiremez bile olsalar kimse onları kınamaz.
Ama her yerde de bu etiketleri ile yer buluyorlar.
Günümüz de rağbet gören insan tipi bu;
Duyarsız, bencil, sorgulamayan, soru sormayan,
hoş ama boş şeylerden anlayan.
Bu ülkede bir zamanlar on beş, on altı yaşında gençler cephelerde birebir savaşır, gözünü kırpmadan can verdi.
Her şeyin, o zaman ki şartların fazlası ile farkındaydılar,
o cepheye gitmese bir ülkesi olamayacağını bilecek kadar da öngörülüydüler.
Şimdi herkes makineden çıkmış gibi tek tip giyinip,
tek tip düşünüyor.
Kimsenin kendi düşüncesi yok, onlar bile hazır.