Kırk Bir Kere Maşallah

Günümüzde bebek ve çocuklar gerek fiziksel olarak

gerekse zekâ katsayısı olarak çok farklılar.

Hani böyle hepimizi kendilerine baktırıp baktırıp,
'çok akıllı maşallah' yada
'büyümüşte küçülmüş kırk bir kere maşallah' dedirten güzelliklerde hepsi.

Erken konuşuyorlar, erken yürüyorlar, erken olgunlaşıyorlar...

Küçük yaşlarına rağmen bilmiş bilmiş laflar ediyorlar,    

telefonla, bilgisayarla erken tanışıyorlar,

hiç birinin anlamakta zorlandığı, bilmediği, yapamadığı bir şey yok.

Hal böyle olunca da çok uzun zamanlarda alacakları yolu,

kısa bir zamanda kat edip bitiriyorlar erkenden...

Her şeyi, her heyecanı, her oyuncağı, her kıyafeti erkenden tüketip

bir yenisine adım atıyorlar.

Böyle olunca da çok küçük yaşlarında bıkkınlıkları,

doyumsuzlukları başlıyor.

Oysa bence çocuk, her şeyi zamanında yaşamalı...

Çocuk saflığında, kendi dünyasında olmalı bir yaşa kadar.

Nasıl olsa büyüyünce her şey değişiyor.

Kayboluyor tüm saflıklar...