Hüznüm...
Dağlar kadar...
dillendiremediğim,
kimselere anlatamadığım,
hüznüm...
beni bırakmayan,
nefes aldırmayan,
beni yaşatmayan hüznüm...
Hüzün gün batımında. Bir an koluma girer. En sevdiğin kuş olur, sonra da uçar gider... Tutamam... Hüzün sensiz yapamam... (Yüksek Sadakat)
31 Mayıs 2013 Cuma
7 Mayıs 2013 Salı
Kalbim Kaç Parça
Kalbim,
yemyeşil sularda süzülen teknede kaldı mesela,
sular altında ki minarede, evlerde...
Şehri bir uçtan bir uca gören taş konaklarda...
Yaşanmışlıkları kendine saklayan, sessiz, dilsiz taş sokaklarda...
Göz alabildiğince uzanan yemyeşil ovalarda...
Kıpkırmızı gelincik tarlalarında kaldı mesela kalbim...
Şifa umarak içtiğimiz soğuk sularda,
akşam ezanlarının yankılandığı,
büyülü renklere bürünen taş avlularda...
Masalsı şehirlerde kaldı kalbim...
Masal gibi geçen birkaç günde...
6 Mayıs 2013 Pazartesi
Aklım Sende Kaldı Çocuk
Aklım sende kaldı çocuk...
o hüzünlü bakışında,
ara ara dalıp gitmende...
Her şeye rağmen gülebilmende
Aklım sende kaldı çocuk...
Gecenin bir yarısı bomboş eve gittiğini bilmek,
hayatta ki en değerli hazineni
anneni daha bir iki ay evvel kaybettiğini bilmek,
yapayalnız olduğunu bilmek,
bir çıkış aradığını bilmek,
tutunacak bir dal aradığını bilmek.
Aklım sende kaldı çocuk...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)