Otobüs kartını şirkete girişte, şirket giriş kartını da ısrarla otobüste okutmaya
çalışan arkadaşım ben seni çok özledim.
Seni her gün görmeyi özledim,
iş çıkışlarında ki beş dakikacık oturuşlarımızı,
yaptığımız alışverişleri, yediğimiz mantıları,
işi asıp izlediğimiz sinemaları (aman kimse duymasın),
dâhili telefon ile yaptığımız söyleyişleri özledim,
annenin ‘siz bütün gün beraberdiniz birde ev telefonundan konuşacak
ne buluyorsunuz’ diye çıkışlarını bile özledim.
Bir gün bir yerlerde karşılaşırmıyız yine ne dersin...