Karadeniz...
Senin dağlarının tepeleri yine öyle sisli olur,
tertemiz yaz yağmurları yağar yine...
Köy evlerin yine öyle yalnız, sessiz.
Yolları gözleyen birkaç yaşlı kalır sadece oralarda,
yine her kes kendi yalnızlığında olur...
Yemyeşil çayırların da sadece kuşların sesleri.
ama biz,
Biz, bir daha ne zaman geliriz?
Ne zaman gezeriz oraları bilinmez.
O zamana kadar bekle bizi Karadeniz.
Bir arkadaşı bekler gibi bekle bizi...